Ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι και μια πολύ όμορφη εμπειρία στην παγωμένη Φινλανδία ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες και τώρα, από το γραφείο μου στην Θεσσαλονίκη, ξαναφέρνω εικόνες, στιγμές και συναισθήματα στο μυαλό μου βλέποντας όλο το φωτογραφικό υλικό. Η συμμετοχή του Μάριου Γιαννάκου και του Χρόνη Μυλωνά στον αγώνα αντοχής Rovaniemi 150 στάθηκε η αφορμή για να ταξιδέψω μαζί τους ώστε να καλύψω φωτογραφικά την προσπάθεια τους αλλά παράλληλα να δω και να φωτογραφίσω πανέμορφα μέρη που πάντα ήθελα να επισκεφθώ. Η ομάδα εμπλουτίστηκε στη συνέχεια με αγαπημένους φίλους αλλά και με συνεργάτες οι οποίοι συμμετείχαν στην κάλυψη της προσπάθειας των παιδιών. Η ομάδα αυτή έγινε τελικά μια μεγάλη παρέα η οποία, εκτός από το ικανοποιητικό αποτέλεσμα που έφερε πίσω, απόλαυσε την παραμονή της εκεί με ατελείωτες βόλτες στα δάση της Λαπωνίας, με ξενύχτι κυνηγώντας το Βόρειο Σέλας και με πολύ γέλιο και πειράγματα “ζεσταίνοντας” την παγωμένη ατμόσφαιρα.
Η εκκίνηση του αγώνα έγινε πάνω στον παγωμένο ποταμό Ounasjoki, τον μεγαλύτερο παραπόταμο του ποταμού Kemijoki με μήκος σχεδόν 300 χλμ. Εκείνο το πρωί η θερμοκρασία έφτανε τους -18 °C, χαμηλή για εμάς τους μεσογειακούς αλλά στη Φινλανδία θεωρείται αρκετά υψηλή για την συγκεκριμένη εποχή, ενώ το χιόνι που έριχνε τις προηγούμενες μέρες έφτανε το 1,50m. Ο παγωμένος αέρας που έφερνε το ποτάμι κατάφερε μέσα σε λίγα λεπτά να παγώσει τα δάχτυλά μου και με δυσκολία προσπαθούσα να ρυθμίσω την φωτογραφική μου μηχανή για τα πρώτα κλικ του αγώνα. Η υπόλοιπη μέρα κύλησε μέσα στο αυτοκίνητο να ψάχνουμε δρόμους και παράδρομους ώστε να μπορέσουμε να συναντήσουμε τους αθλητές μας. Για να βρούμε ιδανικά σημεία φωτογράφισης έπρεπε να σταματήσουμε αρκετές φορές και να μετακινηθούμε πλέον με τα πόδια στα σηματοδοτημένα μονοπάτια του αγώνα. Η ζέστη που απολαμβάναμε μέσα στο αυτοκίνητο χανόταν σε μερικά δευτερόλεπτα, αλλά το όμορφο και συνάμα απόκοσμο τοπίο μας έκανε να ξεχνάμε το υπερβολικό κρύο και να συνεχίζουμε την πορεία μας.
Εντοπίσαμε τον Μάριο και τον Χρόνη λίγο πριν τις 9 το βράδυ, στο τελευταίο σημείο της πρώτης μέρας, όπου είχαμε υπολογίσει να τους συναντήσουμε και να τους φωτογραφίσουμε. Έδειχναν να είναι σε αρκετά καλή κατάσταση και έτοιμοι να συνεχίσουν μόνοι τους μέσα στην παγωμένη νύχτα που είχε ήδη καλύψει τα δάση της Λαπωνίας. Μέχρι το πρωί γνωρίζαμε ότι θα είναι εντελώς μόνοι τους και η μόνη επικοινωνία μεταξύ μας θα γινόταν μέσα από τα κινητά μας τηλέφωνα. Το πρωί, λίγο πριν ξημερώσει, μιλήσαμε με τα παιδιά και αφού μας έδωσαν το στίγμα τους ξεκινήσαμε για να τους συναντήσουμε. Η θερμοκρασία έφτανε του -23 °C . Αφήσαμε το αυτοκίνητο πάνω στον δρόμο και συνεχίσαμε με τα πόδια στο μονοπάτι ώστε να μπορέσουμε να τους βρούμε πιο σύντομα. Απόλυτη ησυχία επικρατούσε μέσα στο δάσος και ένα φρέσκο χιόνι έπεφτε πάνω μας για να κάνει ακόμα πιο μαγική την στιγμή. Δεν άργησαν να φανούν. Αμέσως καταλάβαμε ότι η νύχτα που πέρασαν τους είχε ταλαιπωρήσει πολύ. Προσπαθήσαμε να τους κάνουμε λίγο να ξεχαστούν με διάφορα αστεία και ανταποκρίθηκαν θετικά. Όλοι ξέραμε ότι ο αγώνας ήταν ακόμη περίπου στην μέση και τους περίμενε μια παγωμένη μέρα και μια ακόμη πιο παγωμένη νύχτα μέχρι να φτάσουν στον τερματισμό.
Ακολουθούσαμε την ομάδα όλη την ημέρα. Με τον Γιώργο Λέντζα αποφασίσαμε να μπούμε μαζί τους σε ένα κομμάτι της διαδρομής για να έχουμε κάποια πλάνα διαφορετικά από αυτά της προηγούμενης μέρας αλλά και να τους βοηθήσουμε ψυχολογικά. Πολύ σύντομα καταλάβαμε ότι είναι καλύτερα να μην τους μιλάμε και να γίνουμε απλά οι σκιές τους. Ηταν εντυπωσιακό πως ο ένας νοιαζόταν για τον άλλον. Μόνο μια λέξη ή μια ματιά μεταξύ τους έμοιαζε ολόκληρος διάλογος και δεν θέλαμε με τίποτα να αποσυντονίσουμε αυτή την σχέση που είχε δημιουργηθεί για έναν κοινό σκοπό.
Η τελευταία φωτογραφία του αγώνα, λίγο πριν η νύχτα σκεπάσει τα πάντα ήταν αυτή στην λίμνη Norvajarvi. Η κούραση πλέον είχε γίνει η μόνιμη συντροφιά των παιδιών, σχεδόν δεν αντιλαμβάνονταν την παρουσία μας και το μόνο που φαινόταν να σκέφτονται ήταν η γραμμή του τερματισμού. Γύρω στα μεσάνυχτα ο Μάριος και ο Χρόνης τερμάτισαν ένα αγώνα 150 χλμ κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες μέσα στα ψυχρά δάση και παγωμένες λίμνες της Φινλανδίας.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε στο σπίτι πολύ χαρούμενους για την επιτυχημένη προσπάθεια των παιδιών. Σε όλους άξιζε μια χαλαρή μέρα και ο καιρός δεν μας προδιέθετε για βόλτες μιας και η πυκνή νέφωση είχε καλύψει τα πάντα. Μείναμε στα ζεστά λοιπόν, με το τζάκι να μην προλαβαίνει να πάρει ανάσα, ακούγωντας τις ιστορίες του Μάριου και του Χρόνη από τις ώρες που έζησαν κατά την διάρκεια του αγώνα.
Το πρώτο μέρος του ταξιδιού είχε ολοκληρωθεί και μας έμεναν μερικές ημέρες για βόλτες για να φωτογραφίσουμε την περιοχή. Το σπίτι που μας φιλοξένησε ήταν μια παραδοσιακή κατοικία, που βρίσκεται μόνο λίγα μέτρα μακριά από την λίμνη Norvajarvi. Αυτό μου έδινε την ευκαιρία να μπορώ ανα πάσα στιγμή να περιηγηθώ στην ευρύτερη περιοχή, ανοίγοντας απλά την πόρτα και φορώντα τα πέδιλα του σκι.
Το δώρο που περίμενα δεν άρχισε να μας δοθεί απλόχερα. O ουρανός είχε καθαρίσει από τα πυκνά σύννεφα και οι ηλιόλουστες μέρες που ακολούθησαν ήταν ιδανικές για φωτογράφιση, με αποκορύφωμα τις μαγικές νύχτες που μας έδωσαν την ευκαιρία να απολαύσουμε το φαινόμενο του Βόρειου Σέλαος. Εκείνα τα βράδια είμασταν όλοι εκστασιασμένοι, βγάζοντας τις μηχανές μας για να αποτυπώσουμε τον χορό των χρωμάτων πάνω από τα κεφάλια μας για ώρες ατελείωτες. Η αίσθηση είναι πραγματικά μοναδική!
Σίγουρα θα ήθελα να ταξιδέψω άλλη μια φορά στην περιοχή, γιατί μια φορά δεν είναι αρκετή για να γνωρίσεις τα μέρη της. Ίσως το επόμενο ταξίδι να γίνει την εποχή του καλοκαιριού, τότε που το χιόνι θα έχει αποκαλύψει όλα όσα μας έκρυψε αυτή τη πρώτη φορά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Canon Greece, The North Face, Dynafit Greece, το κατάστημα ορειβατικού εξοπλισμού V15, Buff και JΟΙΝ Juice bars που με βοήθησαν να πραγματοποιήσω αυτό το ταξίδι και ένα ακόμα ευχαριστώ στους Ορφέα Καλαφάτη, Γιώργο Λέντζα, Γιάννη Σεβαστόπουλο και Δρόσο Δρόσο για την φοβερή παρέα…
Ασχολείται επαγγελματικά με την φωτογραφία από το 2000 και είναι Canon Photographer από το 2015. Ειδικεύεται στην φωτογραφία τοπίου και δράσεων στη φύση, όπως ορεινό τρέξιμο, αναρρίχηση, ορειβασία, ορεινή ποδηλασία, ορειβατικό σκι κ.ά., ενώ έχει καλύψει ταξιδιωτικά θέματα και ορειβατικές αποστολές, σε χώρες της Ευρώπης, των Βαλκανίων, της Ασίας και της Αφρικής.